Basic HTML Version
6
riječi
uskličnik
uskličnik
uskličnik
uskličnik
uskličnik
Položaj srpskog naroda u Hrvatskoj neosnovano
i bez ikakvih dokaza uspoređuje se sa stanjem za vrijeme
fašističke tvorevine, ustaške Nezavisne Države Hrvatske
(NDH), kada su se prema Srbima primjenjivali rasni
zakoni. Ta usporedba je toliko neumjesna i deplasirana da
to ne treba posebno dokazivati. Kada je riječ o Kosovu,
pretjerivanje i glorifikacija patnji Srba dostiže fantastične
razmjere pa se tvrdi:
„Fizički, politički, pravni, kulturni genocid nad srp-
skim stanovništvom Kosova i Metohije najteži je poraz u
oslobodilačkim borbama što ih je vodila Srbija od Orašca
1804 do ustanka 1941.“
Piše se o pet godina dugom albanskom ratu
protiv Srba na Kosovu i taj se rat uspoređuje sa
četvorogodišnjom njemačkom okupacijom u Drugom
svjetskom ratu. Koriste se termini: agresija, obrana naro-
da i teritorija, revolucionarna borba i slični.
Ovakva pretjerivanja su u funkciji direktnog
huškanja srpskog naroda i poticanja da krene u odlučni
boj za velikosrpske ciljeve koji su u Memorandumu veo-
ma jasno i veoma precizno definirani.
Kompletnu srpsku historiju od polovine XIX.
stoljeća do današnjih dana karakteriziraju sublimiraju,
opredjeljuju te čine okosnicu svih srpskih stremljenja,
planova i ratova četiri programska dokumenta i četiri
ličnosti i to:
Načertanije
Ilije Garašanina s devizom
obno-
viti Dušanovo carstvo,
organizacija
Ujedinjenje ili smrt
Dragutina Dimitrijevića Apisa sa sloganom
ujedinjene
ili smrt,
spis
O našoj državi i njenim granicama
Stevana
Moljevića sa sentencom
ujedinjeno srpstvo
i
Memoran-
dum SANU
Dobrice Ćosića, kojega karakterizira misao
Rešiti sprsko državno i nacionalno pitanje.
Dobrica Ćosić otac velikosrpstva
Samozvani otac nacije, a ustvari zloduh srpskog
naroda Dobrica Ćosić dosljedno se već 73 godine (1939)
drži principa iz navedenih i analiziranih spisa. Bio je
gorljivi i vrlo istaknuti pristalica i protagonist udbaškog
centralističkog i unitarističkog, a u biti dogmatske i rig-
idne komunističke koncepcije Aleksandra Rankovića.
Koncecije koja se zalagala za integralno jugoslavenstvo
u kome neće biti nacija, a pod krinkom jugoslavenstva
provodila se velikosrpska ideja.
Kao zagovornik te Rankovićeve politike, Ćosić
je 1961. godine polemizirao sa slovenskim filozofom
Dušanom Pirjevcem u kojoj se zalagao za ukidanje
republika tadašnje Jugoslavije. Vrlo je aktivno sudjelovao
u kampanji protiv privredne reforme 1965. koja je
predviđala samoupravljanje, decentralizaciju, samostalno
odlučivanje republika o privrednim pitanjima, elemente
tržišne privrede, a preferirao je administrativni i planski
koncept privređivanja preuzet od Rusa. Organizirao je
ekstremno ljevičarske demonstracije 1968. i zalagao se
za egalitarizam, uravnilovku i centralizam, zahtijevajući
od Tita još više i još čistijeg komunizma. Tražio je da se
poduzmu drastične mjere protiv Albanaca na Kosovu i
njihovog rukovodstva.
Za vrijeme nedavnih ratova na prostorima bivše
SFRJ podržavao je ratnu politiku Slobodana Miloševića,
zalagao se za preseljavanja stanovništva, bio predsjednik
Republike i Vrhovni komandant formacija koje su činile
ratne zločine po Bosn i Hrvatskoj. Sada u 92-oj godini
života u mnogobrojnim knjigama koje objavljuje i javnim
istupima ne prestaje huškati Srbe protiv drugih naroda
bivše Jugoslavije, protiv Zapada i zapadne civilizacije,
nikada ne odstupajući od ideja iz spomenuta četiri srpska
programska dokumenta.
S velikom sigurnošću može se reći da su duh i
ideja Velike Srbije i danas aktualni i prisutni u Srbiji, prije
svega zahvaljući djelu i utjecaju Dobrice Ćosića.
Beograd, 25. rujna 2012.